Het kabinet Rutte wil de ontslaggronden uit de Wet werk en zekerheid (WWZ) versoepelen. Het moet voor werkgevers mogelijk worden om een werknemer op basis van meerdere ontslaggronden te ontslaan. Deze aanpassing is opgenomen in het voorstel voor de Wet arbeidsmarkt in balans (WAB).
Na de invoering van de WWZ is het voor werkgevers moeilijker geworden om personeel te ontslaan. Dit terwijl de WWZ ontslag juist gemakkelijker had moeten maken. Ontslag moet geheel voldoen aan één van de acht ontslaggronden die de WWZ noemt. Dit lukt in de praktijk vaak niet. De WWZ biedt op het moment geen ruimte voor ontslag op basis van meerdere ontslaggronden, waaraan deels is voldaan en die samen genoeg reden zouden kunnen zijn voor ontslag. Denk bijvoorbeeld aan een ‘cumulatie’ van frequent verzuim in combinatie met disfunctioneren en verwijtbaar handelen.
Uit onderzoek van de Erasmus School of Law tussen juli 2015 en juli 2018 blijkt ook dat de wet ontslag veel lastiger heeft gemaakt. Tijdens de eerste drie jaar van de WWZ steeg het aantal afwijzingen van ontslagaanvragen door rechters tot 36 procent. Dat was 9 procent voor het ingaan van de WWZ. Verder blijkt bijvoorbeeld uit gepubliceerde rechtspraken dat rechters sinds de inwerkingtreding van de WWZ zo’n 70 procent van de ontbindingsverzoeken op basis van disfunctioneren hebben afgewezen.
Het kabinet wil dus de cumulatie van meerdere ontslaggronden mogelijk maken. De rechter kan dan voortaan ook oordelen op basis van verschillende, niet volledig ingevulde ontslaggronden. Dit geeft meer ruimte om een arbeidsovereenkomst te beëindigen als duidelijk is dat partijen niet meer met elkaar verder kunnen. Voor de werknemer staat hier wel tegenover dat de rechter een extra vergoeding kan toekennen van maximaal de helft van de transitievergoeding bovenop de reeds bestaande transitievergoeding.
Minister Koolmees van Sociale Zaken en Werkgelegenheid heeft deze wijziging verwerkt in zijn voorstel voor de Wet arbeidsmarkt in balans (WAB). De bewindsman wil de cumulatiegrond als negende ontslaggrond aan de WWZ toevoegen. Volgens de toelichting bij het wetsvoorstel betekent deze negende grond dat er sprake is van een combinatie van twee of meer ontslaggronden die zodanig is dat de werkgever in redelijkheid niet kan worden gevraagd de arbeidsovereenkomst te laten voortduren.
Koolmees verwacht dat werkgevers door de versoepeling van het ontslagrecht werknemers eerder een vast contract aan zullen bieden. De wetswijziging treedt waarschijnlijk in 2020 in werking.
Voldoende dossieropbouw is van belang voor eventueel ontslag van niet goed functionerende werknemers. Momenteel zijn de afzonderlijke ontslaggronden hiervoor het uitgangspunt. Na de aanpassing van de WWZ moet u in het personeelsdossier ook rekening houden met de cumulatie van ontslagronden. Richt uw dossiers hier echter niet teveel op in. De mogelijke verhoging van de transitievergoeding geldt alleen bij cumulatie. U hoeft deze dus niet te betalen als u kunt aantonen dat het ontslag volledig voldoet aan één bepaalde ontslaggrond.
Bron: pwnet.nl
Het arbeidsrecht is voortdurend in ontwikkeling. Wetgeving verandert continu, rechtspraak en literatuur geven steeds weer een andere kijk op de zaken.
