Geen enkel zichzelf respecterende beroepsgroep kan nog zonder analyse van (big) data. Gelukkig dat ook dit jaar in het arbeidsrecht weer onderzoek is gedaan naar getallen in het ontslagrecht. Bas Westerhout nam de uitkomsten onder de loep.
Uit evaluatie valt op dat het aantal ontbindingsverzoeken dat in 2017 door de rechter is behandeld met meer dan 40 procent is gedaald, vergeleken met 2013.
Mogelijk kan de teruggang worden verklaard door – onbedoelde – effecten van de Wet werk en zekerheid (Wwz). Hoewel deze wet in 2015 is ingevoerd om het ontslagrecht eenvoudiger en goedkoper te maken en flexwerk te ontmoedigen, is het tegendeel waar. Het ontslagrecht is nog nooit zo ingewikkeld en vol onzekerheden geweest. Terwijl uit onderzoek van SEO in opdracht van het Ministerie van Economische zaken uit 2017 blijkt dat de ontslagkosten sinds de Wwz door meer tijdbestedingskosten en kosten van juridische bijstand met bijna 17% zijn toegenomen. Daarnaast is het aantal flexwerkers in 2017 verder toegenomen tot 3 miljoen (meer dan eenderde van de beroepsbevolking).
Het tweede dat opvalt, is dat het aantal afwijzingen van ontbindingsverzoeken op iedere ontslaggrond het aantal toewijzingen overtreft. Bij de ontslaggrond “disfunctioneren” is in 2017 door kantonrechters slechts een van de vier (!) verzoeken toegewezen. Het heeft er dus tenminste alle schijn van dat de sterke daling van het aantal ontbindingsprocedures zowel samenhangt met de complexiteit van het nieuwe ontslagrecht als met de aanzienlijke kans dat een ontbindingsprocedure niet leidt tot de door de werkgever beoogde beëindiging van de arbeidsovereenkomst. En ook niet tot een verdere afname van het aantal werknemers met een vaste baan.
Het derde dat opvalt, is dat in meer dan 20 procent van de zaken waarin het ontbindingsverzoek wel is toegewezen niet alleen een transitievergoeding aan de werknemer is toegekend, maar eveneens een billijke vergoeding. Een laatste opvallende constatering is dat de gerechtshoven in meer dan tweederde van het aantal zaken in hoger beroep alsnog een einde maken aan de arbeidsovereenkomst. Voor de werkgevers met een lange adem biedt dit – zeker bij meer principiële zaken – perspectief.
Bron: HR-Base
Het arbeidsrecht is voortdurend in ontwikkeling. Wetgeving verandert continu, rechtspraak en literatuur geven steeds weer een andere kijk op de zaken.
